SEPTEMBER HALVERWEGE
Alweer een maand verder. Daarin is de temperatuur prettig gezakt. Maar nog steeds heel erg aangenaam. Zo rond de 28 tot 30 graden. En dat is normaal voor de tijd van het jaar. Die heerlijke septembermaand. En onze gasten genieten er volop van. En in grote getalen. Na de zomerdrukte met veel internationale gasten, waaronder ook heel veel Griekse, vaak kinderrijke gezinnen, is begin deze maand vooral de seniorengroep het dorp binnengekomen. Veelal met de taxi maar ook nog velen met de huurauto. Dat maakt het dorp en de boulevard gezellig druk maar zeker niet overnokkie. En Villa Mertiza is helemaal vol. Fantastisch hoor! Wat zijn wij blij. Dankbaar zelfs dat het dit hoogseizoen en najaar zo mooi is gevuld. En ook oktober ziet er heel mooi uit. Zo doorgaan tot tien november, als wij de deuren weer sluiten. Maar zover is het nog niet.
Eerst september en oktober. Met daarin ook onze lezersreis van het Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant. Altijd een heel leuke week met Noordelingen om ons heen. Ook vanwege de excursies die wij met hen maken. En in de eerste helft van oktober nog een ploegje Duitse gasten van een Volks Hoge School.
Vanaf 14 oktober hebben wij dan nog individuele gasten, dus tot 10 november. En er is her en der nog plek voor mensen die heel graag nog een flinke vleug zomer willen beleven. Je bent van harte welkom vanaf 14 oktober.
In november hopen wij, niet gehinderd door allerlei beperkingen onderweg, weer de reis naar Nederland te maken. Dan een winter zonder bewegingsbeperking. Daar kijken wij natuurlijk straks naar uit. Wij zijn van plan de koude maanden door te brengen in Sneek, Friesland. Almere kan niet, omdat de eigenaren van dat ons zo vertrouwde huis, niet naar Thailand kunnen, het geboorteland van een van hen. Maar Sneek is ook heel prettig zoals wij weten. Ervaren hebben in het voorjaar van 2020.
Wij hopen volgende maand uitgebreid terug te komen op seizoen 2022. En ook daarvan geldt, zover is het nog lang niet. Eerst die heerlijke najaarsmaanden die ons nu zoveel plezier brengen. En onze gasten vooral. Een prachtige tijd.
WATER
De tweede helft van september is ingegaan. Na een turbulente eerste helft. Deze maand stond in het teken van veel water. Niet dat er een druppel is gevallen. Nee, het was droog en dat is het nog steeds. Maar water heeft ons werkzame leven lichtelijk geteisterd. Ons leven en dat van sommigen van onze gasten.
Eerst het water dat Mertiza moest verlaten. Doorspoelend en reukloos. Dat deed het dus niet. Niet
Meer. Zo verschenen mannen in werkpakken, rijkelijk voorzien van apparatuur en zelfs een soort maanwagentje met daarin een heuse machine, aangedreven door stookolie. Na menselijk gezucht en gesteun en luidruchtig machinaal gekreun, kwam er een halve wortelbossage in ons aangepaste appartement naar boven. De afvoer was er volledig door verstopt geraakt en de geurmeur, de meurgeur mag ook, verdween dankzij al die ingespannen krachten. De reparaties waren gelukt, de mannen verdwenen met hun rijdende zuigkracht en zo waren we een vrede rijker en een kapitaaltje armer.
Voor even dan. Heel even maar. Want al snel bleek dat de pomp, die er voor moet zorgen dat al ons plas- en waswater haast geruisloos en wederom zonder geurtjes in het dorpsriool belandt, dienst weigerde. En dus moest er razendsnel een nieuwe pomp worden gehaald uit Ierapetra, die een paar uur later functioneerde en zo zorgde voor het voorkomen van gore luchten in onze tuin en op ons terras. Onze grote vreugde was Michalis, een voor ons nieuwe loodgieter met als uiterlijke kenmerk het ontbreken van ook maar een grammetje lichaamsvet. De pezige plumber, zal ik maar zeggen.
Ook vriendelijk, maar vooral heel deskundig en, niet minder belangrijk, snel ter plekke. En dat was nieuw in onze loodgieterrelaties in meer dan zeventien jaar.
En al gauw bleek dat we hem weer hard nodig hadden.
En nu voor het schone water. Aanvoer water. De druk op onze kranen, onze douches en onze wasserette machines bleek te zijn gezakt. Tot bedenkelijke hoogte. Lastig vooral voor onze gasten, die graag iets meer onder de douche doen dan een klompendansje of Sirtaki om schaarse waterdruppels op te vangen. Door het wegvallen van voldoende druk bleek ook de douchekop alleen impotent omlaag te kunnen hangen. Daar was al helemaal niet tegenaan te huppelen.
En zo verscheen afgelopen week wederom een ploegje mannen, onder leiding van Takis, onze man van de ondergrondse leiding. Hij is ook de echtgenoot van Chara, de uitbaatster van restaurant Thalassa. Takis bleek de kenner en kunner bij uitstek. Hij bestelde een heuse graafmachien met aan de knoppen een Yannis de Graver. En natuurlijk enkele mannen voor het broodnodige commentaar erom heen. Greek style.
En ja, de graverij legde langdurige lekkages bloot, achterstallig onderhoud van de gemeente. Maar ja, dat ondergondse ligt daar al net zo lang als ons gebouw oud is. En dat is meer dan dertig jaar.
Door al het gegraaf en gebreek, leek het er even op, dat Villa Mertiza aan haar zoveelste drooglegging was aanbeland. Drukgebrek. Maar dat was niet zo. Toen op de eerste dag de mannen van de graverij stopten, ze mochten niet langer tot 14.00 uur werken, was onze angst ongegrond. Er was zelfs al wat meer druk, maar het liet onze douchekopjes nog wel hangen.
De volgende dag rond acht uur kregen de manschappen hulp van onze zo geprezen loodgieter. Hij haalde in Ierapetra snel een apparaat dat voor honderd Pietermannen graag onder druk staat. Hij reed met zijn, door menig APK station afgekeurde, Minifiatje in snelvaart weg om het gevaarte op te halen en jawel, na een week gedruppel, gemiezer en getreutel, spoot eindelijk het water als een parkfontein de hogere sferen in. Er volgde een prachtige aansluiting op Villa Mertiza en ineens was iedere douche een feest van vruchtbaarheid.
Fijn. Gelukkig. Happy. Alleen kon menig douchekop dit niet aan. Het water kwam overal uit, behalve alleen door de gaatjes waar het door heen dient te gaan. Geen douchekoppen, maar sproeikoppen.
Dus heeft onze loodgieterswinkel in Ierapetra een mooie omzet kunnen incasseren.
Natuurlijk moest het koude water ook warm water worden. En ook dat gelukte eindelijk dankzij loodgieter Michalis.
En nu is het, zo bidden en hopen wij, eindelijk in orde met het water. Het vuile en het schone.
Onze gasten kijken gelukkig. Dus wij ook. Everybody happy dus.
Het laatste water, het zweet op ons voorhoofd, hebben wij gewist. Pffff. Eindelijk!.
GRIEKENLAND MAGAZINE NAJAAR 2021
Het vier maal per jaar verschijnende magazine voor Griekenland liefhebbers is sinds kort weer uit.
In menig boekhandel vind je hem tussen allerlei reisbladen.
Ik mocht dit maal de column weer aanleveren en ook die gaat over september. De maand dat Mirtos en wij uit de kinderen zijn.
Ook in deze editie een artikel geschreven door Evelien Veenboer. Zijn heeft met haar man Jan een heerlijk huis in Mournies, tweehonderd meter hoger gelegen dan Mirtos. Lange tijd konden zij niet van dit onderkomen genieten vanwege de beperkingen door Corona. Maar na lang wachten en veel geduld oefenen konden zij dit jaar eindelijk weer van hun prachtige uitzicht genieten. Zij beschrijft dit heel mooi in haar artikel.
MIKIS THEODORAKIS OVERLEDEN
De Griekse componist en politiek activist Mikis Theodorakis is op 96-jarige leeftijd overleden in zijn huis in de wijk Makryanni in Athene. Hij kampte al een tijd met een zwakke gezondheid en werd de afgelopen jaren meerdere keren opgenomen in een ziekenhuis met hartklachten.
In Griekenland zijn drie dagen van nationale rouw afgekondigd. Op alle openbare gebouwen hangen de vlaggen hangen halfstok en alle openbare feestelijke evenementen worden uitgesteld. Het publiek kan op 7, 8 en 9 september afscheid nemen van Theodorakis in de kathedraal van Athene, waar de componist wordt opgebaard. De uitvaart is op 9 september.
Muziek en politiek
Mikis Theodorakis werd op 29 juli 1925 geboren op Chios. Hij studeerde aan het conservatorium in Athene waar hij in 1950 afstudeerde en vertrok daarna naar Parijs om daar aan het conservatorium muziekanalyse te studeren. Behalve muziek speelde ook politiek een belangrijke rol in het leven van Theodorakis.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Theodorakis actief in het verzet. Tijdens de Griekse Burgeroorlog (1946-49) werd hij – als communistische tegenstander van het regime – gearresteerd, verbannen naar het eiland Ikaria en vervolgens gedeporteerd naar het eiland Makronisos waar hij werd gemarteld en tweemaal levend werd begraven.
Onder het kolonelsregime (1967 – 1974) was de muziek van Theodorakis verboden. De componist zelf werd gearresteerd en in 1970 verbannen. Tijdens zijn verbanning bleef hij een onvermoeid voorvechter van de strijd tegen de junta.
Na de val van het kolonelsregime in 1974 keerde Theodorakis terug naar Griekenland en werd hij actief in de politiek. Hij zat twee periodes (1981–1986 en 1989–1993) in het Griekse parlement. Van 1990 tot 1992 was hij minister in de regering van Konstantinos Mitsotakis. Ondanks zijn hoge leeftijd en zwakke gezondheid probeerde Theodorakis politiek actief te blijven. In februari 2018 was hij een van de sprekers op een groot ‘Macedonië is Grieks’-protest in Athene.
Zorba de Griek
In het buitenland is hij vooral bekend als componist van de muziek voor de films ‘Zorba de Griek’ (1964) en ‘Serpico’ (1973). In Griekenland is de muziek van Theodorakis nationaal cultuurgoed. Hij componeerde ook de Mauthausen-trilogie, dat wordt omschreven als het ‘mooiste muzikale stuk dat werd geschreven over de Holocaust’.
Theodorakis schreef meer dan 1000 nummers, die niet alleen door Griekse zangers werden vertolkt. Zijn liedjes werden ook uitgevoerd door bekende internationale artiesten, zoals The Beatles, Shirley Bassey en Edith Piaf.
Hij componeerde de partituren voor films als ‘Z’ (1969), die de BAFTA-prijs voor originele muziek won en ‘Phaedra’ (1962). Voor de muziek van ‘Serpico’ (1973) werd Theodorakis in 1975 genomineerd voor een Grammy Award. In 1966 won hij een Grammy voor zijn muziek in ‘Zorba the Greek’.
ER MOET MIJ WAT VAN HET HART
In onze directe kring van vrienden, dorpsgenoten en relaties zien wij de gevolgen van Corona.
Een dierbaar persoon is ziek. Al weken lang heel ziek. Een aardige man, betrokken bij de gemeenschap, uiteraard zijn familie, maar ook bij ons. Dagelijks proberen wij wat goed nieuws te horen. En dat is er ook. Maar wat gaat het langzaam. Het gaat soms wat vooruit, maar ook soms achteruit. Wat vraagt dat veel geduld van zijn geliefden, maar natuurlijk ook van hem zelf, zover hij zich alles bewust is.
Met deze dierbare persoon heb ik het afgelopen seizoen, voor hij ziek werd, zo nu en dan gepraat over vaccinaties. Hij wilde eerst eens zien wat daarvan eventuele gevolgen zouden zijn. Ten nadele. Een nog zo’n jong medicijn. Bijwerkingen misschien op korte of langere termijn. Hij vroeg tijd. Ik was het niet eens met hem. Maar uit diep respect voor de persoon, hij is immers een heel goed mens, heb ik niet aangedrongen. Hoewel ik ook echt wel twijfel hoorde in zijn stem en in zijn redenering. Hij was beslist ook niet honderd procent zeker van zijn zaak. Dat gaf hij ook aan.
Ik kan niet boos zijn op hem. Natuurlijk niet. Dat ben ik wel op al die lieden die in onbeschermde drommen protesteren omdat ze de zogenaamde verworven vrijheid opeisen. Voor zichzelf. Voor die mensen die vergelijkingen durven te trekken met de oorlog. Rechten voor zichzelf belangrijker vinden dan de rechten van hun medemensen.
Maar boos op de man in het ziekenhuis hier op Kreta? Nee, dat kan en dat wil ik ook niet. Ik wil dat hij beter wordt. Uiteindelijk weer de sterke man wordt die hij was. Dat wil ik. En dat hij dan weerbaar is tegen die vreselijke aandoening. Dat we het leven kunnen vieren. Ook het zijne.
Met mensen die dat niet begrijpen, wil ik ook niets vieren. Dat kan ik niet meer.
ACTEUR UIT ‘MY BIG FAT GREEK WEDDING’ OVERLEDEN
Bron: Parakalo
De Grieks-Amerikaanse acteur Michael Constantine is op 94-jarige leeftijd overleden. Zijn schoonzoon maakte vandaag bekend dat Constantine op 31 augustus stierf in het bijzijn van zijn familie.
Constantine is vooral bekend als pater familias Gus Portokalos in de film ‘My Big Fat Greek Wedding’ uit 2002. Daarin speelde hij de vader van hoofdpersoon Toula, die twee obsessies heeft: het wondermiddel Windex voor alle kwaaltjes en ‘Greekness’, het Grieks zijn ( Er zijn twee soorten mensen – Grieken en iedereen die wenste dat ze Grieks waren”).
Gus Portokalos is een expert in het vinden van de Griekse wortels voor elk willekeurig woord – zelfs ‘kimono’. Ook brengt hij een toast uit waarin hij verklaart dat de naam ‘Miller’ teruggaat naar het Griekse woord voor appel, en ‘Portokalos’ is gebaseerd op het Griekse woord voor sinaasappels. En, zo besluit hij triomfantelijk: Uiteindelijk zijn we allemaal vruchten.
Griekse immigranten
Michael Constantine werd op 22 mei 1927 geboren als Gus Efstratiou in Reading, Pennsylvania. Hij was de zoon van Griekse immigranten. Hij begon zijn acteercarrière in de jaren vijftig op het toneel in New York en debuteerde op Broadway in het stuk ‘Inherit the Wind’. In 1959 maakte Constantine zijn filmdebuut in ‘The Last Mile’.
Begin jaren 70 werd Constantine bekend door zijn rol in serie Room 222, waarin hij het schoolhoofd Seymour Kaufman speelde. Voor die rol won hij in 1970 een Emmy. Constantine speelde in tientallen film en series.
Na het onverwachte succes van ‘My Big Fat Greek Wedding’ kroop hij nog twee keer in de huid van Gus Portokalos. In 2003 speelde hij het personage in de tv-serie ‘My Big Fat Greek Life’ en in 2016 in ‘My Big Fat Greek Wedding 2’. Daarna hield Constantine het acteren voor gezien.
TENNISSEN ALS PASSIE
De oudste zoon van steeds terugkerende gasten is Thomas. Wij kennen hem al van zeer jongs af aan. Zo vind je in Dicks eerste boek: ‘En het werd Griekenland’ een verhaal over De Duiventil. Het in- en uitvliegen van gasten in Villa Mertiza. In dat verhaaltje komt Thomas voor. Als drieturf gassie. Hij heeft vreselijk veel moeite om afscheid te nemen. Hij wil niet weg.
Dat hebben we geweten. Regelmatig is hij in Mirtos teruggekeerd. Inmiddels zeventien, vertelde hij vorig jaar, dat hij graag wilde tennissen. Dat deed hij thuis en wilde dat ook in zijn vakantie doen.
Wij brachten hem in contact met een goede docent in Ierapetra. Zoran, een van oorsprong Servische trainer.
Nu, een jaar later woont Thomas tijdelijk in Ierapetra, waar hij 1 tot 2 keer per dag trainingen volgt.
Hij wil graag een heel goede tennisser worden en/of een evenzo goede tennisleraar.
Wij hebben hem de afgelopen eerste maand wat geholpen ondermeer met bruikbare contacten leggen. Met wat raad en daad bijstaan. Het is niet niks om helemaal in je eentje een maand of acht van huis te zijn, in een ander land.
Hij heeft een mooie website, ‘Follow The Dream’ waarin hij meer over zichzelf vertelt in de hoop dat mensen hem willen sponseren. Stel, je vindt dit een leuk idee, dan kun je hem een handje helpen.
Wij zien en horen dat hij zich volledig inzet. We gunnen hem het succes. En het is bovenal een bijzonder aardige jongen.
Nou, kijk maar eens.
WONEN IN MIRTOS
Ons land is nog steeds te kopen. Even buiten Mirtos, op ruim een kilometer afstand. Wij hebben de zorg voor de verkoop overgelaten aan Els van de Tempel van Van Zon Makelaars. Er staat nu een groot bord aan de kant van de weg en dat levert zo nu en dan een reactie op. Begin oktober hopen wij belangstellenden uit Nederland te ontvangen. Wie weet.
Meer informatie: 010 435 76 00
Vraag maar naar Els.
Wil je geen land kopen om er een mooi huis op te zetten of heb je daar de middelen niet voor, maar zou je toch een aantal maanden in Mirtos willen wonen?
Wij hebben vanaf 16 november 2021 tot 1 maart 2022 ons huis te huur.
Het is een zeer ruim appartement van maar liefst 140m2 en een balkon van rond 20m2. Het ligt op het zuiden met uitzicht op de Lybische Zee. Vanwege deze ligging is de woning niet koud in de winter. Immers, de zon schijnt ook in de winter volop. Is het ’s avonds soms wat fris, dan kun jed de woonkamer bij verwarmen met een kacheltje en de keuken via de Airco.
Het appartement heeft een heel ruime woonkamer, een grote woonkeuken, twee slaapkamers en een werkkamer. Het heeft Wifi, zodat je daar eventueel prettig kunt werken. Wij hebben een badkamer met een wasmachine.
Andere elektrische apparatuur vind je in de keuken: Een oven met keramische kookplaat, een afwasmachine, een magnetron en een Nespresso koffiezetapparaat.
In de woonkamer staat een tv met diverse kanalen, ondermeer talloze Nederlandse. In de keuken hebben we ook nog een CD speler staan.
Wij hebben bovenburen en benedenburen, beide heel rustig en prettig in de omgang.
Je moet om ons huis te bereiken wel een klim maken, via de doodlopende weg naar boven of via een trap. Je bent vanuit ons huis binnen enkele minuten aan het strand.
Wij verhuren alleen voor een periode van minimaal drie en maximaal drieënhalve maand. De huurprijs is € 600,- per maand, inclusief water en elektriciteit, waarbij wij uitgaan van redelijk gebruik.
Je kunt ons mailen of bellen
info@mertiza.com
0030-693 077 8477
NAZOMERGENOT
Een kleine twee maanden nog. En dan zijn onze deuren weer een winterlang gesloten. Tot 10 november kun je nog onder ons dak vertoeven.
Jurrie heeft de vluchten tussen 14 oktober en 10 november op een rijtje gezet. Er zitten duurdere, maar ook betaalbare vluchten tussen. Eventjes een beetje flexibiliteit en het scheelt je al gauw wat geld. En wij hanteren vanaf half oktober laagseizoenprijzen. Op basis van 2 personen per studio, komt de nachtprijs op 20 Euro per persoon.
Siemon kan je vertellen wat er nog vrij is en regelt graag ook je huurauto of transfer van en naar de luchthaven.
Ontdek de mooiste zomerbestemmingen voor 2022
Weet jij al waar je volgend jaar zomervakantie gaat vieren? Boek dan nu je tickets voor april t/m oktober 2022 en profiteer van de laagste prijzen. Laat de voorpret maar beginnen!
TRANSAVIA PRIJZEN 2022
Transavia heeft de vluchtprijzen van het volgend jaar gepubliceerd. Daar zitten heel mooie prijzen tussen. Dus wie weet, kun je nu al boeken, dan is dat een overweging waard.
O.a. In april retour vanaf € 144,-
Een recept van onze gast van deze zomer Sancha Schuurs van de ‘De Gulle Griek’ in Eindhoven.
geitenvlees gestoofd
Geit wordt in Griekenland veel gegeten. Dit is een heerlijke, nostalgische stoofpot met als basis het recept van Michael Psilakis. Ik heb het aangepast om het nog malser en minder vet te krijgen.
Maak het gerust een of twee dagen van tevoren, want dan is het nóg lekkerder!
Wat heb je nodig?
voor 4 a 5 porties:
- Ruim 1 kg stoofvlees van geit (met bot), van schouder of bout,
zout - versgemalen peper
- olijfolie
- 5 tenen knoflook, grof gesneden
- 1 kleine ui, grof gesnipperd
- 2 grote wortels in schijfjes
- 3 stengels bleekselderij in boogjes
- 4 el tomatenpuree
- 500 ml rode wijn
- 3 el rode wijnazijn,
- 1 el Griekse oregano
- 5 takjes tijm
- 1 takje rozemarijn
- 1/2 tl gevijzelde kruidnagel
- 3 laurierbladen
Zo maak je het:
Neem een zware braadpan die in de oven kan. Maak daarin eerst de saus: Bak de knoflook, ui, wortel en selderij ca. 5 minuten zachtjes in wat olijfolie onder goed roeren.
Voeg de tomatenpuree toe en bak zachtjes 1 minuut mee. Voeg de wijn en azijn toe en kook het vocht bijna helemaal in. Voeg oregano, tijm, rozemarijn, kruidnagel en laurier toe.
Bestrooi het vlees met zout en peper. Verhit 4 a 5 el olie in een koekenpan en braad het vlees aan alle kanten mooi bruin (eventueel in gedeelten).
Neem het vlees uit de pan en doe in de saus. Giet er zoveel rode wijn bij dat het vlees net onder staat.
Breng de stoofpot aan de kook. Zodra het kookt, stoof jet het verder met het deksel op de pan in de oven in 3 uur gaar op 180 graden. Controleer af en toe en voeg zonodig meer water toe. Als het vlees bijna van het bot valt is het goed.
Serveer met gebakken aardappels of knapperig brood.
Cyber Shrimp © copyrighted 2021 
Villa Mertiza