Nieuwsbrief december 2020

Officiële videoclip voor 200e verjaardag Griekse Onafhankelijkheidsoorlog

Volgend jaar, 2021, is het 200 jaar geleden dat Griekenland in opstand kwam tegen de Ottomaanse overheersers. De Griekse Onafhankelijkheidsoorlog zou uiteindelijk leiden tot de oprichting van de eerste moderne Griekse staat.
In het jubileumjaar zullen er verschillende evenementen worden georganiseerd. Het organisatiecomité van ‘Griekenland 1821-2021’ trapte de feestelijkheden alvast af met een officiële videoclip, met het lied Ας κρατήσουν οι χοροί (‘laat de dansen voortduren’) van Dionysis Savvopoulos. Het populaire nummer, dat voor het eerst werd uitgebracht in 1983, vertelt de geschiedenis van Griekenland.
“We hebben voor dit nummer gekozen omdat het onze gemeenschappelijke reis beschrijft”, zegt Gianna Angelopoulos-Daskalaki, voorzitter van het organisatiecomité. “Tijdens deze 200 jaar ontvouwde en evolueerde onze ‘vergadering’ zich. Onze band werd hechter. We kijken uit naar Bezoek de Website: Greece 1821 2021

Wat doe je nou zo, de hele dag? Die vraag bereikt mij nog wel eens vanuit Nederland. Is het een zorg die men uit, of pure belangstelling, dan wel nieuwsgierigheid? Wel, mijn antwoord was de afgelopen lockdownmaand kort. Heel, kort: ‘Niets’. Nou is dat een beetje overdreven, want ik rij bijna iedere dag he le maal naar Ierapetra en dan ook weer he le maal terug. In totaal toch zo’n dertig kilometer inclusief het zoeken naar en het vinden van een parkeerplaats. Iedere keer even naar de Lidl, waar ik treuzelig mijn avondeten inkoop. Slakkengang na slakkengang op zoek naar iets waarmee ik Siemon kan voederen, zonder mezelf over te slaan. En blikjes hondenpaté voor de trouwe viervoeter. Verder kijk ik her en der naar die producten die ik graag in de winter oppeuzel. Zoals speculaasjes. En die hebben ‘Ze van de Lidl’. Als Lidl me niet kan helpen, iets niet heeft, dan ga ik een supermarkt verderop op struintocht. En zo vond ik bijvoorbeeld iets wat hier niet makkelijk te vinden is: Mensenpaté. Ha ha, paté van mensen… hoor ik iemand denken. Je hebt toch ook hondenpaté, dus voor honden! Wel een beetje serieus graag.
Momenteel snak ik weer naar spruit- en witlofgerechten. Maar daarvoor moet ik naar Agios Nikolaos. De AB Market. Zou ik graag doen, maar als ik wordt aangehouden zal oom agent mij vragen wat zo broodhoognodig is aan spruiten en lofstronken. Voor eten dien ik in en rond mijn woonplaats te blijven. Stel de diender zou spruit of witlof proeven, dan zal hij het waarschijnlijk uitspugen, zoals kinderen dat vaak doen met deze bittergroenten. Toch valt het wel mee hoor met de keuze hier. Wil je een Hollandse maaltijd, dan draai je ballen gehakt, je produceert een sjuutje voor over de aardappelen, die ze hier op Kreta verbouwen en je kookt een kooltje: Bloem, rode of witte. Dan wordt er gesmuld in huize Boersma/Ridder. Er is van alles voor allerlei pasta’s, rijstgerechten en hoe grappig: Er is ook voldoende in huis voor een avondje Grieks kanen. En vergeet niet dat wij hier om de hoek slagertje Stathis hebben, de guitige hakker, die mij onlangs nog een Grieks gekruide rollo fabriceerde. Rollo is een rollade, die ik graag laat maken waar ik bij ben, vanwege de wens van extra kruiden. Een kilo voor nog geen € 9,- Ja, laat Stathis maar rollen.
Wat doe je nou zo’n hele dag? Want een tweetal uurtjes op en neer naar de grote metropolis, dan blijft er nog wat slordige tijd over. Wel, ik ben een nieuwsjunk, dus in deze korthoud week, we worden kortgehouden, is er wel van alles aan de hand. Een president die weigert zijn verlies te erkennen en nog eens laat zien, dat hij een vreemde snoeshaan is met een kapotte leugendetector. Of in Nederland de ineenstorting van een politieke partij. Ja dat soort soaps houden mij van de straat, waar ik zonder toestemming niet mag komen. En dan ja, ons balkonplantjes gekocht, verpoot ook en zo een heuse vensterbank gecreëerd, waar zojuist een stortbui voor voldoende gietertjeswater heeft gezorgd. Dan is er nog wat tijd over en dat besteed ik aan het bedenken van plots voor mijn boek. ‘Is dat nou nog niet af?’ Hoor ik daar een zuurzeurderig stemmetje? Nee, dat is nog niet af, nee.
Een dreun van een schrijversblokkade heeft mij getroffen, al sinds vorig jaar. Maar…. langzaamaan begint er druppelsgewijs wat vloeibaars te ontstaan. Dus maak ik aantekeningen of verzin een dialoog, dat ik hanenpotend aan het papier toevertrouw. Mijn lieve vriend T. wil misschien wel meeleesmakker worden. Wie weet.
En wat ik dan nog verder doe? Wat denk je van slapen. Terwijl het onweer de hemel uitknalt en de regen bepaald niet zachtjes tegen het zolderraam tikt, draai ik me nog een paar keer om, om uiteindelijk wakker te worden en het ontbijt klaar te zetten voor Siemon en Balou, die als verzopen katten zich achter onze voordeur uitschudden.
En als er dán nog tijd over is, dan samen denken aan volgend jaar. Als de winter plaats maakt voor het Kretenzer voorjaar. Dan zittend op ons bankje op ons balkon achter de vensterbankplanten.
Nee, ik mis Almere niet. Als ik zo heerlijk nutteloos mijn tijd kan vermorsen met uitzicht op de grote Middellandse plas, dan kan ik mij hier goed vermaken. Best zelfs. Heel best.
Maar bedankt voor de belangstelling.