Nieuwsbrief augustus 2021 | Villa Mertiza in Mirtos

Maria ten Hemelopneming 15 augustus

Jawel, het is weer zo ver. Alweer een jaartje verder. Het feest van het vertrek van Maria op aarde en hier de aankomst en het verblijf van honderden toeristen uit Griekse dreven. Werd Maria ooit door ongekende krachten opgenomen in de Heilige sferen, nu staan wereldse stalen rossen het dorp half te blokkeren. Kruispunten tot kruisigpunten te maken. Zeker nu de overheid heeft besloten parkeerverboden in de stellen op doorgaande wegen. Dus met als gevolg overvolle parkeerterreinen en langs de kant van de doorgaande weg van en naar Ierapetra levensgevaarlijke autostapelplekken. En ik moet eerlijk zijn: Het zijn niet of nauwelijks de vakantiegangers uit andere Europese landen, die het hier wat chaotisch maken. Waar komt het woord chaos vandaan? Juist. Onze medebewoners uit Hellas kennen niet de druk van de handhaving. Dus moeten we, vooral dit bijzondere weekend, het maar nemen zoals het is. Drukkerdedruk. Als het dan is afgelopen, op en na 15 augustus, Maria veilig is geland in Hemelse sferen, dan kijken wij vanuit de stoel op het terras naar de uittocht van het jaar. Auto’s richting Heraklion, waar ze aldaar weer straten blokkeren of richting boot, om te vertrekken naar de verre overkant. 300 kilometer. Athene.
En Mirtos is dan een stukje leger, stukje relaxter. Dan zien we de restauranteigenaar en zijn vrouw weliswaar asgrauw, maar wel met een lichte glomlach om de lippen. Dan is de grote bbq even gedoofd, dan wordt de kookruimte gelucht en de echtelijke sponde opgeschud. Even rust. Eventjes dan…

EINDELIJK EEN IJSCO

Hij is al eventjes open. Maar het kwam er maar steeds niet van. Tot eergisteravond. Een blik over de talloze smaken. Moderne smaken. Iets heel anders dan aardbeien, vanille bananen. Moderne merken, ipv herkenbare al eeuwenlang bekende smaken. En dat zal dan ook wel te maken hebben met het feit dat je niet meer een likijsje van 25 cent kunt krijgen. Die prijs is voorgoed voorbij. Maar, maar, maar….
Wat een heerlijk ijs hebben ze bij ‘Kaimaki’. Overheerlijk. Het mini Mertiza Team, drie tonglikkers groot, of klein, zoals je wilt, hebben zo rond tien uur ’s avonds op het miniterrasje, ooit het domein van onze lokale taxichauffeur Jorgos, luidkeels aan het koude smaakgenot gelebberd.
We zien de laatste weken het aantal klanten aardig groeien. Dat moet natuurlijk ook wel, want de uitbaters moeten het van een zomerseizoen hebben, dat niet al te lang is. De uitbaters? Dat is vooral Nikos Charalambakis, de schoonzoon van Minas, die weer eigenaar is van souvenirshop ‘I ♥ Mirtos’. Diens dochter Eleni, hoogzwanger, geniet van de aankomende gezinsuitbreiding en van de werkuitbreiding aan de overkant.
Ja, Mirtos heeft er echt een mooi tentje bijgekregen. En smakelijk. Heel smakelijk.

Kaimaki is mastiek, de grondstof van het ijs dat ze serveren. In de vertaling wordt ook gerept van room.

BAYWATCH THE HUNK

Keken hele volksstammen niet uit naar Pamela Anderson in de hoofdrol van de strandserie BAYWATCH? Dat hebben ze ons ooit verteld, tenminste. En dan natuurlijk op zo’n hoge strandtroon een opgepompt type met biceps waartussen een vrouwelijke drenkeling zich veilig waande, na een aanval van golven of zelfs haaien. De hunk redde alles wat er te redden viel. En dan natuurlijk het liefst met reanimatie. De geredde tuitte bijkans al de lippen, nog voordat deze bij kennis kwam. Tegenwoordig spreken we over huidhonger. In Baywatch was het meer tuithonger.

Sinds afgelopen week staat er, naast de kleedhokjes over het hele strand, ook een heuse baywatch stoel. Twee turende kijkers speuren vanaf deze heilige strandstoel op zoek naar heldhaftigheid. En niet zonder reden. Michalis, een van de twee zonen van Takis en Chara van restaurant Thalassa heeft twee kinderen gered uit zee. Ze waren met hun luchtbed te ver afgedreven. Een mooie heldendaad. Lof voor Michalis. Alle respect!
In ieder geval heeft dat voorval de hoge stoel opgeleverd met de hunkiaanse bezetting. Het wachten is nu op Pamela Anderson of haar dochter. Kleindochter? Echt? Is het allemaal al zo lang geleden met de oude strandgodin?

HET SEIZOEN IS ONGEVEER HALVERWEGE

2021 begon pas in juli. Voor die tijd was alles zo goed als gesloten. Voorzichtig deden we de deur van het slot en vervolgens op een kier. De eerste weken van die maand hadden we rond 4 tot 5 kamers bezet. Blij hoor, dat we wat gasten in huis hadden. Die vonden het wel wat stilletjes in huis. Vooral in de tuin. Gelukkig is het behoorlijk drukker geworden. Een gezelschap van tien familieleden uit België en nu een ploeg van acht mensen, naast talloze twee-, drie- en viertallen, dat vult heel aardig. En de reuring is zo leuk. De tuin zoals die 17 jaar geleden is aangelegd met extra terras. Die kan wat volk hebben. Overdag en ’s avonds.
Nu rondom Maria ten Hemelopneming loopt Villa Mertiza boordevol. Grotendeels op eigen kracht. Een enkele keer hebben we de mogelijkheid collega’s met overboeking uit de brand te halen. Ook wij weten uit het verleden wat een dubbele boeking betekent. Dat is stress. In ieder geval vol dit weekend en daarna een enkel augustus gaatje.

We hadden het niet verwacht. Zijn blij dat in Europa het gegoochel met landenkleuren terzijde is geschoven of minder belangrijk nu is. Dat heeft ons een hele opluchting gegeven. Vorig jaar spoelden alle boekingen als water in een gootje leeg. Griekenland Oranje. Nu groen en/of geel. Ons huis is nu mooi bevolkt. Mensen voelen zich hier senang. Geen stress rond allerlei documenten.
We hopen van ganser harte, dat we zo het seizoen kunnen volmaken.

ZOMERSFEREN NU EN TOEN

We zien allerlei lekkere vakantiegedoetjes om ons heen. Een tijd voor de Mirtosgangers om volop te genieten. Dat is nu niet anders dan in de jaren die achter ons liggen. En zo komen we bij de mooie sfeerfilm uit 2011. ‘Mirtos The Movie’. Met liefde en veel plezier gedraaid door cameravrouw Sonja ter Laag. De regie was van Dick en de montage van Ismir Hero.
Sommige gezichten zijn nog heel duidelijk herkenbaar. Andere zijn veranderd en helaas zijn ook enkele mensen overleden.
Enkele jaren geleden waren het eigenlijk nog twee filmpjes, deel 1 en deel 2. Nu we ze op Vimeo hebben gezet, is het een mooie doorlopende film van bijna 20 minuten.

Nou, hier is’ie dan nog een keertje. Ga lekker genieten.

MERTIZA WANNEER IS ER NOG PLAATS?

Tot eind augustus zitten we op een piepklein gaatje na vol. Ongelooflijk!

EERSTE HELFT SEPTEMBER
Wil je in de maand september komen, dan moet je je richten op de eerste helft. Soms in combinatie met een paar laatste dagen in augustus.
Kunnen wij je niet meer helpen, dan willen we kijken of Popi en Alekos nog plek hebben in v/h Aleikos Panorama, nu Kalithea en anders in Myrthe Apartments.

OKTOBER
Pas vanaf 14 oktober hebben wij plaats voor langer dan een dag of vier. Dus kun je boeken voor een week of veertien dagen. En wil je nog langer, dan kunnen wij nog open blijven tot een week of tien dagen in november. Weliswaar is de zomertijd dan voorbij, maar het weer is mooi in die periode. Een buitje is mogelijk. Maar de zee is verrukkelijk en in de zon straal je nog volop. Een idee? Wij heten je hartelijk welkom.

TIP:
EASY JET HEEFT 15 OKTOBER GOEDKOPE HEENVLUCHT AMSTERDAM – HERAKLION.
Terug via Transavia is ook dan heel betaalbaar.

BOSBRANDEN IN GRIEKENLAND

Waar we hier altijd wat bang voor zijn, gebeurt ook dit jaar. Branden. In combinatie met kurkdroge natuur en harde wind. Hier in Mirtos is er door een gesprongen elektriciteitskabel een kleine brand ontstaan vlak naast hotel Esperides. Gelukkig was de brandweer snel ter plaatse en kon het vuur worden gedoofd.
De temperatuur was de afgelopen anderhalve week erg hoog. Een hittegolf zelfs. En als er dan vanuit de bergen een hete luchtstroom komt, de Meltemi wind, dan is er altijd een extra alerte houding. En niet voor niets. Er woeden nog talloze branden. Niet op Kreta overigens.
Gelukkig zijn er onder mensen geen doden gevallen. In omringende landen wel, zoals in Turkije.

Onderstaand bericht komt uit PARAKALO nieuws.

90.000 Hectare bosgebied verbrand

De verwoestende bosbranden hebben in Griekenland tot nu toe minstens 90.000 hectare aan grond verbrand.
Volgens het geologische instituut van de universiteit van Athene blijft het hier niet bij. “De cijfers veranderen continu, aangezien het vuur nog niet geblust is”, zei hoogleraar geologie Niki Evelpidou in de krant Kathimerini.
Op veel plekken in Griekenland woeden nog steeds bosbranden. Maar ook als deze branden zijn geblust, is het gevaar nog niet geweken. Na bosbranden is de verbrande grond extra kwetsbaar voor overstromingen en aardverschuivingen na zware regenbuien.

Het eiland Evia, waar al voor de achtste dag op rij grote branden woeden, is het zwaarst getroffen. Daar is volgens Evelpidou zeker 50.000 hectare bos verwoest. Op de Peloponnesos is ruim 10.000 hectare grond verbrand.
Premier Kyriakos Mitsotakis zei gisteravond in een televisietoespraak, dat de verwoesting in Evia en andere delen van Griekenland ‘ieders hart zwart maakt’. Hij verontschuldigde zich ook voor ‘alle zwakke punten’ bij het aanpakken van de noodsituatie. Uit verschillende hoeken kwam kritiek op de manier waarop de branden werden bestreden en het tekort aan brandweerlieden.

Arcadië
Inwoners van 12 dorpen in de regio Arcadië op de Peloponnesos hebben vanmiddag een evacuatiebericht gekregen vanwege een naderende bosbrand. Het gaat om Chrysochori, Iamatikes Piges, Loutra, Litharos, Ayioneri, Parnassos, Ochthia, Aetorachi, Kalliani, Doxa, Toubisi en Melidoni.

STUK GROND NU BIJ VAN ZON MAKELAARS IN VLAARDINGEN

Dankzij onze uitstekende relatie met Els, makelaar in Vlaardingen, hebben wij zeer binnenkort onze stukken land te koop staan ook in Nederland op FUNDA INTERNATIONAAL.
We hopen in oktober enkele geïnteresseerde Nederlanders te ontvangen om de mooie plekjes te laten zien.
Heb je interesse, neem dan contact op met Els van de Tempel, Van Zon makelaar in Vlaardingen.

010-4357600

In Griekenland, op Kreta werken wij qua verkoop hierin graag samen met Constructiebureau Building Lab, Civiel engineer, Ioannis Chaitas, de bekendste en meest gerenommeerde architecten van Ierapetra en omgeving.

HET DREUMESVOLK

Wel echt een gezinsvakantie in Mertiza. En dat maken we toch niet heel vaak mee. Ja vroeger. Toen we halverwege de jaren nul, kids door de nieuw aangelegde tuin zagen banjeren. Die hadden toen nog niet het mobieltjesvirus. Er werden complete graaipartijen verricht in onze spellenkast. Bedolven onder dozen uit de keukenkast kwamen ze naar beneden en even later rollebolden dobbelstenen over tafels. En zo was het vooral ’s avonds gezelligheid troef. Kinderen deden aan gezelschapsspelen en ouders lurklaafden zich aan een biertje of een glas wijn. Als het met het later worden, mede daardoor, soms wat luidruchtiger werd, dan riep er altijd wel een slaapgrage gast om een beetje orde. Tot gedoe leidde dat nooit eigenlijk. Een enkele keer kregen we last van vage klachten of iets te rumoerig, maar ach, het was vakantie en er woonden nu eenmaal vakantievierders in onze accommodatie. Met een mooi gesprek werd het kleine probleem opgelost en ze, en we, leefden nog lang en gelukkig.

Het veranderde. De neuzen van de kinderen gingen een verdieping dieper. De mobieltjes kwamen en de kinderen vonden de tuin toch net even minder boeiend. De spellenkast werd geen blik waardig gegund. De blikken tuurden ineens op een beeldschermfocus. Het is sindsdien nooit meer als vroeger geworden. Totdat….

Ik liep de tuin binnen. Hoorde de zachtromige klanken van het vlinderige Vlaams. De tuin zat vol. De grote tafel omringde een gezelschap van vredig kauwende mensen. Volwassenen samen met kinderen. Zolang was de tuin onbenut of te weinig. Maar toen, plots de vrolijke invasie. Uit allerlei hoeken en gaten die ons complex telt, afgekomen op de klank van borden en bestek en de geuren van vers brood. De tuin was weer tot leven gebracht.
De angst dat dit van korte duur was, immers ook aan Vlaamse vakanties komt een eind, was niet nodig. Het uitzwaaimoment was heftigjes, maar men was nog niet de hoek om, of het volgende gezelschap maakte zich van de tuin meester. En nu hopen we natuurlijk dat ze de weg vinden naar de spellenkast. Maar dat zal wel niet. Die tijd is nu voorbij. Ook de verhuurder van de postkoets of de strontkar heeft nu modernere middelen van vervoerverhuur in de aanbieding. Zo gaat dat nu eenmaal.
Maar we zijn verheugd over al die mensen die momenteel in ons hofje vertoeven. En de kinderen zijn gewoon leuk. Een gassie van acht fotografeert zich al drie dagen slagen in de rondte en een leeftijdgenootje knuffelt Balou zo lang hij kan. Nu ze nog bij elkaar brengen en dan is ook die taak volbracht. Als ze willen natuurlijk.

Ach ja, wat toch een mijmerkollumpie. Zou ik terug willen naar, zeg 2005, 2006? Nee hoor. Dat is geweest. Kinderen kunnen zich ook zonder onze spellenboxen prima amuseren. Ook zij hebben hopelijk over een tig aantal jaren mooie herinneringen aan ons plekje met zijn tuin. En natuurlijk aan het strand om de hoek, aan de waterkant. Strand dat in die ruim 15 jaar misschien wel tien keer zo breed is geworden. Grappig he? Die zee die blijft nemen en geven. Net als onze tuin. Net als onze tuin? Nou ja, die wil altijd blijven geven. Toch?

Ik ga de Nieuwsbrief op de post doen, voordat de zon mij van het verstand berooft. En dan even slapen. Dromen van gezichten die nooit meer hetzelfde zijn. Kinderen worden groot. Zo groot, dat ze inmiddels zelf weer dreumesvolk meenemen naar Mertiza.

BOUREKI De AARDAPPEL/GROENTETAART VAN DE GULLE GRIEK UIT EINDHOVEN

Momenteel hebben wij een kookgrage gast in huis. Een professionele. Sancha Schuurs uit Eindhoven. Zij is uitbater van De Gulle Griek in Eindhoven. Een mini market en een restaurant waar je ook maaltijden kunt afhalen. En oppeuzelen op het terrasje is ook mogelijk.

Tweeënhalf jaar geleden besloot Sancha haar roer om te gooien. Ze besloot haar werk bij een woning coöperatie op te zeggen en ook niet terug het onderwijs in te gaan. Geïnspireerd door haar grote liefde voor Griekenland en dankzij een duwtje in de rug van een Griekse vriend, begon zij aan haar nieuwe bestemming. Er werd een winkelruimte gehuurd en ’s morgens vroeg klonk al het gerammel van potten en pannen. En dat is niet meer veranderd.

Mensen die van haar Griekse maaltijden houden vinden er allerlei mezedes, zoals salades als natuurlijk Tzatziki, maar ook Taramosalata en Melizanasalata. Allemaal in kleurrijke schalen geserveerd. Daarin ook diverse soorten olijven. Iedere dag kookt Sancha een vegetarische schotel en een vleesgerecht. En op vrijdag is het Girosdag. Onder de Griekse Nederlanders heeft de kokkin en gastvrouw een heel goede naam met haar lamsvlees. Dus door de week lekker druk en in het weekend enorm aanpoten. Ze weten De Gulle Griek te vinden. En dat, terwijl Sancha in haar eentje in de keuken en in de winkel staat. Een enorme prestatie.

Het adres van De Gulle Griek
Edisonstraat 89
5621 HL Eindhoven
040-7858092

Wij hebben Sancha gevraagd het gerecht van deze maand te leveren. Ze aarzelde geen minuut. Dankjewel Sancha. En lezers: eet smakelijk

Boureki, een heerlijke Kretenzische groentetaart

Nodig:

1 kg aardappelen
1 kg courgettes
250 gram tomaten
4 lenteuitjes
250 gram mizithra
250 gram graviera
munt
peterselie
olijfolie
2 eieren
350 ml melk
250 ml slagroom
3 el bloem (1 voor bestrooien, 2 voor ei-/roommengsel)
zout en peper
Paneermeel

De smaak van mizithra is uniek. Omdat deze kaas in Nederland moeilijk te verkrijgen is (behalve dan in mijn winkel) kan deze eventueel worden vervangen door een goede feta.

Zo maak je het
– Snijd alle groenten in plakken. De aardappelen dunner dan de courgette. De aardappelschijfjes kort voorgaren tot ze beetgaar zijn.
– Vet de bodem van een ovenschaal in met olijfolie. Strooi er wat paneermeel overheen.
– Start met een laag aardappelen en kruid ze met zout en peper. Strooi er wat bloem over.
– Leg een laagje courgette op de aardappelen, kruid ze met zout en peper.
– Verkruimel mizithra en rasp graviera en strooi de helft ervan op de courgettes.
– Strooi lente-uitjes, munt en peterselie naar smaak er overheen.
– Dan weer een laag aardappelen, breng op smaak.
– Dan opnieuw een laagje courgette, strooi er wat bloem over.
– Bestrooi met de laatste kaas, de lente-uitjes, en munt.
– Vervolgens een laagje tomaten, breng op smaak.
– Strooi er nog wat peterselie overheen.

– Klop in een kom de eieren, bloem, slagroom en melk en giet het mengsel over de groenten. Zorg dat de groenten onder staan. Anders extra melk, bloem en eieren toevoegen.

Besprenkel met wat olijfolie en bak 45-50 minuten in een voorverwarmde oven op 175 graden.